අක්ක-නගෝලගෙන් කපු කටිමින් සිටි නංගිගෙ පුළුන් ගුලියක් හුළඟෙ ගිහින් ඒක පස්සෙ යැව්ව දුවට වුන දේ කලින් කිව්වනෙ. ඒක කියෙව්වෙ නැති අය මෙතනින් කියවල ඉන්නකෝ.
ඉතින් අර නංගිගෙ දුව පුළුන් ගුලියයි, රජතුමාගෙන් හම්බු වුන පොඩි සඳුන් ලීයෙන් හදපු පෙට්ටියයි, බල්ල දුන්න මස් ගාතෙයි, බුලත් කොරටුවෙ මිනිහ දුන්න බුලතුයි අරන් ගෙදරට ආවලු. ගෙදර ඇවිත් වුන දේවල් අම්මටත් කියලා රජතුමා දුන්න පෙට්ටියෙ තියෙන්නෙ මොනවද කියලා ඒක ඇරලා බැලුවලු. එතකොට කෙල්ලයි, අම්මයි දැක්කලු ඒ පෙට්ටිය පුරෝල තියෙන්නෙ රන්-රිදී, මුතු-මැණික් වලින් කියලා. ඉතින් ඒ දෙන්නා බොහොම සතුටු උනාලු.
අක්ක-නගෝලගෙන් අක්කට ආරංචි වුනාලු නංගිටයි, දෝණියන්දැටයි පුළුන් ගුලියක් නිසා මහා ධනස්කන්ධයක් ලැබුන හැටි.
ඉතින් ඊලඟ දවසෙදි අක්කා තමන්ගෙ දෝණියන්දැ එක්ක පුළුන් වලින් කපු කටින්න ගත්තලු. ඊට පස්සෙ අක්කා පුළුන් ගුලියක් බලෙන්ම හුළඟට විසි කෙරුවලු. පුළුන් ගුලියත් හුළඟෙ ගහගෙන ගියාලු. එතකොට අක්කා තමන්ගෙ දුවට හොඳටම තලලා කිව්වලු “හුළඟෙ ගිය පුළුන් ගුලිය අරගෙන මිසක් ආයෙත් එනව නෙවේ උඹ” කියලා. ඉතින් ඒ කෙල්ලත් අඬ අඬා හුළඟෙ ගිය පුළුන් ගුලිය හොයාගෙන යන්න පිටත් උනාලු.
ඒ යනකොට අර නොණ්ඩි මිනිහගෙ බුලත් කොරටුව ගාවින් යන්න වුනාලු. ඒ මිනිහා “අනේ, පිං සිද්ධ වෙයි බුලත් කොරටුවට වතුර ටිකක් දාලා පලයංකො” කියලා අර කෙල්ලට කිව්වලු. ඒ කෙල්ල “මට බෑ” කියලා යන්න ගියාලු. ඔහොම යනකොට අර බල්ල බැඳල හිටිය තැනිනුත් ගියාලු. එතකොට බල්ල කිව්වලු “අනේ අක්කෙ, මාව හෙවණකින් බැඳල පලයංකො, පිං සිද්ධ වෙනවා. එහෙම කළොත් උඹ ආපහු ගෙදර යනකොට මං මස් ගාතයක් උඹට දෙඤ්ඤං” කියලා. අර කෙල්ල “මට බෑ” කියාගෙන එතැනිනුත් යන්න ගියාලු.
පුළුන් ගුලිය ඉස්සෙල්ල දවසෙ වගේම වේවැල් පඳුරක රැඳිල නතර වෙලා තිබ්බලු. අර කෙල්ලත් කොටු කෑලි අමුණගෙන කෙක්කක් හදලා පුළුන් ගුලිය ගන්න වෑයම් කළාලු. එතකොට ඉස්සෙල්ල දවසෙ වගේම රජතුමා එතැනට ආවලු. “මං උඹට පුළුන් ගුලිය අරගෙන දෙන්නම්. උඹ රජ මාලිගාවට ගිහින් කෑම උයපං” කියලා රජතුමා කිව්වලු.
කෙල්ලත් රජ මාළිගාවට ගියාලු. කෑම උයලා පුරුද්දක් නැති මේ කෙල්ල මාළු පිණියි, බතුයි ඉව්වලු. රජතුමා වේවැල් ගාලෙන් පුළුන් ගුලිය අරගෙන රජ මාලිගාවට ඇවිත් කෙල්ලට ඒක භාර දුන්නලු. ඊට පස්සෙ කෙල්ල උයපු කෑම කන්න ගියාලු. කන්න ගිහින් කෑම කන්න බලනකොට ඒ කෑම කන්න බැරිලු, දියම දිය රහයිලු.
ඒ පාර රජතුමා ඉස්සෙල්ල වගේම කෙල්ලව ලොකු කාමරේකට එක්කගෙන ගියාලු. “මෙ පෙට්ටි වලින් උඹට මනාප පෙට්ටියක් තෝර ගනිං” කියලා රජතුමා කෙල්ලට කිව්වලු. “පුංචම්මගෙ කෙල්ල මෝඩ කමට පොඩි පෙට්ටියක් තෝර ගෙන. ඒ පෙට්ටියෙ තිබ්බ රත්තරං මැණික් එහෙම නම් මේ ලොකු පෙට්ටියෙ කොහොම ඇද්ද? උන්ට වඩා අපි පෝසත් වෙන්න ඕනෙ කියලා” හිතලා අර කෙල්ල හොයලා හොයලා ඒ කාමරේ තිබ්බ ලොකුම පෙට්ටිය තෝරගත්තලු.
එතකොට රජතුමා කිව්වලු “උඹට ගැලපෙනම පෙට්ටියක් තෝරගෙන තියනවා. උඹේ අම්මයි-අප්පච්චියි ඉන්න තැනක මිස පෙට්ටිය අරිනවා නෙවෙයි” කියලා. එහෙම කියලා රජතුමා කෙල්ලව ගෙදර පිටත් කළාලු.
කෙල්ල ගෙදර ඇවිත් විස්තරේ කිව්වලු. ඊට පස්සෙ රෑ වෙලා ගමේ සේරමන්ටම එන්න කියලා පෙට්ටියෙ තියෙන්නෙ මොනවද තියෙන්නෙ කියලා බලන්න ඒක ඇරියලු. ඒ පෙට්ටිය පිරිල තිබ්බෙ නයි-පොළොං සරපයින්ගෙලු. ඒ සරපයි පෙට්ටියෙන් එලියට ඇවිදිල්ල අර කෙල්ලවයි, අම්මවයි, තාත්තවයි, ගමේ හැමෝවමයි කෑවලු. සරපයි කාල මිනිස්සු මැරිච්ච නිසා ඒ ගම පාළු වුනාලු.
වයඹ පළාතේ රොඩී ජන කථාවකි.
නදීපගේ සිතුවිලි 