පැණි කෑ මිනිහට වුන දේ

මරණ තුනක් මැද පැණි කෑව මිනිහගෙ කථාව කලින් කිව්වනෙ. ඒ බෞද්ධ කථාවෙ අවසානයක් ගැන සඳහන් නොවෙතත් වෙන්න පුළුවන් අවසානයක් තියනවා.

පාළු ලිඳේ මුලක එල්ලිලා ඉන්න මිනිහව කන්න ලිඳ උඩ ඉන්න කොටියා ටිකෙන් ටික පහුරු ගගා ලං වෙනවා. ලිඳ ඇතුලෙ ඉන්න නයිහාමි ඉස්සි ඉස්සි මිනිහට දෂ්ඨ කරන්න මාන බලනවා. ඒ අතරෙ මීයො දෙන්නත් ටිකෙන් ටික ගහේ මුල කන නිසා ඒක කැඩෙන්න ඔන්න මෙන්න. ඒ අතරෙ මිනිහා කිසි ගානක් නැතිව ඉහල තියන් මී වදෙන් වෑස්සෙන පැණි බින්දු රස බලනවා.

කොටියා ලිඳ උඩ ඉඳලා මිනිහගෙ අත් අල්ලගන්න ලිං බැම්ම පහුරු ගගා පහත් වෙනකොට එක පාරටම ඌ ඕනෙවට වඩා පහත් වුන නිසා ලිඳට ඇදගෙන වැටෙනවා. මොකක්දෝ විශාල දෙයක් ලඟින්ම යනවා දැකල බයවුන මීයො දෙන්න පැනල දුවනවා. කොටිය වැටෙන්නෙ නයාගෙ ඇඟ උඩට. නයා ඒ බරට චොප්ප වෙනවා. වෙන කරන්න දෙයක් නැති කමට පැණි කමින් හිටිය මිනිහා තමන්ට තර්ජනයක් නෑ කියලා තේරුනාම මුලේ එල්ලිලා ලිඳෙන් ගොඩ එනවා.

මේ වගේ මරණය වටකරගෙන සිටි අවස්ථාවක වුනත් නොහිතපු දෙයකුත් වෙන්න පුළුවන්. ඒ නිසා වෙන කරන්නම දෙයක් නැති වෙලාවක මොකුත් නොකර ඉන්න. ඒ වෙලාවට මී පැණි ලැබුනොත් රස නොබල ඉන්නත් එපා.

මං ආස නෑ

පිස්සාගෙ පලාමල්ලෙ තිබී හමුවුන නූතන උම්මග්ග ජාතකයේ සෙන්පෝක කථාවස්තුවේ බරණැස් නුවරුන් ලියූ පිටපත ගැන පිස්සා මෙසේ කියයි. එය කියවා මසිතට නැඟුනු සිතුවිලි මෙසේ සටහන් කරමි.

පළමුවම පිස්සන් දෙදෙනෙකුගෙන් පලාමල්ල ලියනා පිස්සා වෙනුවට පිස්සාගේ ලෝකය ලියන පිස්සාගේ පිටුවට සබැඳියක් යොදාගැනීම පිළිබඳව සමාව අයැදිමි. එයින් පිස්සාගේ ලෝකය ලියන පිස්සාට හෝ පලාමල්ල ලියන පිස්සාට යම් අපහසුතාවයක් වූයේ නම් මගේ කණගාටුව පළකර සිටිමි. එම වරද දැන් නිවැරදි කර ඇත. බ්ලොග්කරණයට මෑතකදී අත්පොත් තැබූ මම පිස්සන් දෙදෙනෙක් බ්ලොග්කරණයෙහි යෙදීම පිළිබඳව නොදැන සිටීම ගැන කණගාටු වෙමි. උපාධිධරයෝද සාමාන්‍ය මනුෂ්‍යයෝ මිස සෑම දෙයක්ම නිවැරදිව කරනා රොබෝ යන්ත්‍ර හෝ අති විශේෂ පුද්ගලයෝ නොවෙති. මම එය නිහතමානීව පිළිගනිමි.

පිස්සා පවසන පරිදි හොඳින් හෝ නරකින් ඔහුගේ කටයුත්තකට බාධා කිරීම මගේ අභිප්‍රාය  නොවේ. බ්ලොග්කරණයෙන් මා සතුටුවන අතර, වෙනත් අයෙකුගේ සතුටට බාධාවක් වීමට අපේක්ෂා නොකරමි. මගේ බ්ලොගයට යන-එන පිරිස වැඩිකරගැනීමටවත්, අදහස් දක්වන පිරිස වැඩිකරගැනීමවත්, තවෙකෙකුගේ බ්ලොගයකට බාධා කිරීමවත් මගේ අරමුණ නොවේ. මම දේශපාලනික බ්ලොග් ලියන්නෙක්ද නොවෙමි.

එකම තේමාවකට රාමුවී බ්ලොග් ලියන්නෙක්ද නොවන නිසා පිස්සාගේ සෙන්පෝක කථාවස්තුව කියැවීමෙන් මසිතට පැමිණි අදහස් කීපයක් ඉහත ලිපියේ සටහන් කර තැබීමි. පිස්සාගේ සෙන්පෝක කථාවස්තුවේ චරිත මගේ සිතුවිල්ලටද යොදාගත්තේ පාඨකයින්ගේ පහසුව සඳහාය. එය හොර කොපියක් ලෙස හැඳින්විය හැකිදැයි තීරණය කිරීම පාඨක ඔබටම භාර කරමි. හොර කොපි පලකිරීමට තරම් නිර්මාණ අහේනියකින් නොපෙලෙමි. හොර කොපියකත් නිර්මාණාත්මක සංස්කරණයකත් වෙනසක් හඳුනාගැන්මට බුද්ධිමත් පාඨකයිනට හැකිය.

පන්සිය පනස් ජාතක කථා පොතේ උම්මග්ග ජාතකය මෙන් දිගැති කථා ලිවීමට හෝ, සමහරක් බ්ලොග් කරුවන් මෙන් (බ්ලොගය කියවන්නන් රඳවාගැනීමටදෝ) කොටස් සහිතව කථා ලිවීමට අකමැති නිසා සරම කැහැපට ගසාගෙන නොව කලිසම දෙකකුල් වැසෙන සේ ඇඳගෙන මගේ කථාව අවසන් කළෙමි. මගේ කථාව අවසන්වූ හෙයින් පිස්සාගේ කථා අවසන් කළයුතුයැයි අදහස් නොවනබව බුද්ධිමත් පාඨකයාට වැටහෙනු ඇත. හොරාට කලින් කෙසෙල් කැන වැට පැන ඇත්තේ, ගොනා හැරෙන්නේ කෙසෙල් පැලය කන්නට බව හොඳින්ම දන්නා නිසාය.

අන්වර්ථ නාමයකින් පෙනීසිටින පිස්සා මෙන් නොව, මගේ අනන්‍යතාවය රහසක් නොවේ. (අවශ්‍ය අයට දැනගත හැකිය.) එබැවින් මා උපාධිධරයෙක් බව නොසඟවා පසවමි. එය ආභරණයක් කරගැනීමටවත්, අඩුපාඩුවක් ලෙස පෙන්වීමටවත් උත්සාහ නොගනිමි. මාහටද පිස්සායැයි ආමන්ත්‍රණය කිරීම ගැනද අබමල් රේණුවකින්වත් නොතැවෙමි. (අපි සියල්ලෝම උන්මත්තකයින් බව බුදුවදනට අනුව මම පිළිගනිමි.) එහෙත් මා හැඳින්වීමට “උපාධිධාරී” යන්න නැවත නැවතත් යොදාගන්නේ ඇයිද යන්න තේරුම් ගැනීම බුද්ධිමත් පාඨකයිනටම භාර කරමි.

මා සරසවියට පිවිසුනේ කටපාඩම් කිරීමෙන් නොවන බවත්, කිසිවෙකුට ගැති නොවන බවත්, කිසිවෙකුටවත් කඩේ නොයන බවත් පිස්සාගේ ලිපියට ප්‍රතිචාර සපයන ඉන්දික සොයුරාට කාරුණිකව දන්වා සිටිමි. (සරසවි යන වෙනත් අයට මෙය අදාලද යන්න නොදනිමි.) මගේ පැටිකිරිය මෙහි සඳහන් කිරීමේ අවශ්‍යතාවයක් මට නැත.

මා බ්ලොග් ලියන්නේ පිස්සාගේ පලාමල්ලට පිළිතුරු සැපයීමට නොවනබව මෙහි යන-එන සහෘද පාඨකයෝ දනිති. එබැවින් පිස්සාගේ පලාමල්ලේ ඇති කතන්දරවලට පිළිතුරු (පිස්සා කියනා පරිදි හොර කොපි ) සැපයීම මාගේ රාජකාරිය නොවේ. මා හටද වෙනත් රාජකාරි ඇත. අවශ්‍යනම් එය පරාජය පිළිගැනීමක් ලෙස හැඳින්වීමට පිස්සාට හැකිය. තව තවත් ඔහුගේ ඔරිජිනල් හෙවත් මුල් පිටපත් පොත් ලිවීමට පිස්සාටම භාර කරමින් මට කීමට ඇත්තේ පිස්සන්ගේ වැඩවලට අකුල් හෙලමින් හොඳින් හෝ නරකින් පිස්සු කථා අවසන් කිරීමටවත්, විකල්ප පිස්සු කථා තවත් ලිවීමටවත්  “මං ආස නෑ” බවය.