ඇමරිකාවට ඇවිත් ටික දවසකින් කාර් කට්ටක් ගන්න තැනට වැඩ කටයුතු සිද්ධ වුනා. මුල් කාලෙ අවශ්‍ය බඩුමුට්ටු ගන්න එහෙම ගියේ මෙහෙ හිටපු ලංකාවෙ අයත් එක්ක. ඒ අයට හැමදාමත් කරදර කරන්නත් බෑනෙ. තුන්වෙනියෙකුත් පවුලට එකතුවෙන්න ඉන්න නිසා ගමන්-බිමන් වැඩියි. ඉතින් අමාරුවෙන් සල්ලි ටිකක් හොයාගෙන පාවිච්චි කළ කාර් කට්ටක් ගත්තා. (මෙහෙ පරණ හොඳ තත්වයේ වාහන ලාබෙට ගන්න පුලුවන්.) පරණ කිව්වට හද්ද පරණ නෙවෙයි, අලුත් සහස්‍රකයෙ හදපු භාණ්ඩයක්.
මේ කාර් එකේ තියන පහසුකමක් තමා RKE (Remote Keyless Entry) හෙවත් යතුර නැතිව දොර ඇරීම. ඒ වැඩේට ඉතින් දුරස්ථ පාලකයක්, සිංහලෙන් කියනවානම් රිමෝට් එකක් ඕනෙනේ. ඒත් කාර් එකේ පරණ අයිතිකාරයා මට රිමෝට් එකක් දුන්නෙ නෑ. (පොර අතින් ඒක නැතිවෙලා වෙන්න ඇති.) ලාභ භාණ්ඩෙ හිලක් කිව්වලුනේ. මම අහන්න ගියෙත් නෑ රෝද පහ (අර ඇතුලෙ තියන එකත් එක්ක හොඳේ) කැරකෙන නිසා අරන් ආවා.
රිමෝට් එකක් සෙට් කරගන්න ඩීලර් ගාවට ගියොත් $120-150 ක් විතර යනවා. යතුරු වැඩකරුවෙක් (locksmith) ගාවට ගියොත් $100 කින් බේරෙන්න පුළුවන්. කජු ඇටද-කොස් ඇටද? $100 ක් හොඳටම වැඩියි. පොඩ්ඩක් අන්තර්ජාලෙ හොයලා බලනකොට මේ රිමෝට් ගන්න තියනවා eBay එකේ $25 විතර. අපිටම ප්‍රෝග්‍රෑම් කරගන්නත් පුළුවන්. මමත් ඕන මඟුලක් කියලා eBay එකෙන් ගෙන්නගත්තා රිමෝට් එකක් සල්ලි සල්ලි කියලා බලන්නෙ නැතුව.
ඔන්න ඉතින් සෙල්සියස් 10ක් විතර වුන හොඳ රස්නෙ දවසක රිමෝට් එක ප්‍රෝගෑම් කරන්න ලෑස්ති වුනා. බොහොම සරල උපදෙස් ටිකක් තමා තියෙන්නෙ පිළිපදින්න. මමත් උපදෙස් ටික අකුරට කරගෙන යනවා. එක උපදෙසක් තියෙනවා “Press the Hazard button six times within 10 seconds” කියලා. මමත් දෙපාරක් හිතන්නෙ නැතිව ඔය රිමෝට් එකේ තියන Panic බොත්තම එබුවා. ම්හු…කියලා තියෙන විදියට වැඩේ වෙන්නෙ නෑ. ආයෙත් පාරක් මුල ඉඳලා කරලා බැලුවා..හරියන්නෙ නෑ. මම දැන් දහ අතේ කල්පනා කරනවා කරපු වැරැද්ද මොකක්ද කියලා. කල්පනා වෙන්නෙම නෑ. එදා දවසෙ කීප වතාවක් උත්සාහ ගත්තත් වැඩේ හරිගියෙ නෑ.
ආයෙත් දවසක බැලුවා වැඩේ ගොඩ දාන්න, හරි යන්නෙම නෑ. කොයිකටත් කියලා රිමෝට් එකේ බැටරියත් මාරු කරලා බැලුවා. ඒත් හරියන්නෙ නෑ. ඔය ඉලව් කරන්න ගිහින් Central Locking System එකේ ෆියුස් එකත් පිච්චුනා. ෆියුස් එක දාලා කාර් එක මුල් තත්වෙට අරගෙන මම වැඩේ අතඇරලා දැම්මා. මට හිතුනෙ එක්කො ගත්ත රිමෝට් එක අවුල්, එහෙම නැත්නම් RKE සිස්ටම් එක අවුල් කියලයි.
මගෙ යාලුවෙකුටත් ඒ වර්ගයෙම කාර් එකක් තිබුනා. ඉතින් මිනිහටත් විස්තරේ කියලා ඒ කාර් එකටත් රිමෝට් එක ප්‍රෝග්‍රෑම් කරන්න උත්සාහ කරලා බැලුවා. (ඒකටත් රිමෝට් එකක් තිබුවෙ නෑ.) මොන, හරිගියෙ නෑ. කාර් දෙකකම RKE සිස්ටම් එක වැඩ නොකරන්න තියෙන ඉඩකඩ අඩුයිනෙ. දැන් මට ෂුවර් මේ රිමෝට් එක වැඩ කරන්නෙ නැති කසලගොඩක් කියලා. ඒත් ඉතින් ඔය වෙනකොට මම රිමෝට් එක අරන් මාස ගාණක් ගිහින්. රිට(ර්)න් කරන්න පුලුවන් කාලසීමාවත් පැනලා. මොනවා කරන්නද, මගෙ වැරැද්දනෙ කියලා රිමෝට් එක ගැන ආසාවත් අතෑරලා හිටියා.
මට ආයෙත් ඔය රිමෝට් එක ගැන මතක් වුනේ මාස ගාණකට පස්සෙ ගෙවල් අස්-පස් කරද්දි ඒක මුල්ලක් තියෙනව දැක්කහමයි. ආයෙත් පාරක් ප්‍රෝග්‍රෑම් කරන්න උත්සාහ අරන් බැරි වුනොත් බැද්දට විසිකරලා දානවා කියලා හිතලා වැඩේ පටන් ගත්තා. කොයිකටත් කියලා කාර් එකේ සේවා අත්පොතත් (Service Manual) කියවලා බැලුවා. ඒකෙ තියෙන්නෙත් මම කලින් කියවපු උපදෙස් ටිකම තමා. තවත් හොඳට කියලා කාර් සංසදයක (forum) මේ ගැන තියන විස්තර කියවද්දි තමා මම කරපු ගොංකම මාට්ටු වුනේ.
මොකක්ද Hazard button මේ කියන්නෙ. ඔය පහල රූපෙ තියන එකනෙ. එහෙම නැතිව රිමෝට් එකේ තියන Panic button එක නෙවෙයි. මෝඩකමට බෙහෙත් නෑ කිව්වලු.
කරපු ගොංකමට මමම හිනාවෙවී රිමෝට් එක ප්‍රෝග්‍රෑම් කරන්න ගත්තා. වන් ෂොට් වැඩේ ගොඩ.
ඇයි එහෙම උනෙ කියලා පස්සෙ කල්පනා කරල බලනකොට මට තේරුනා Hazard button කියන්නෙ මොකක්ද කියලා මම දැනගෙන හිටිය බව. ඒත් මම රිමෝට් එකේ Panic button එක එබුවෙ වැඩිය හිතන්නෙ නැතුව. ඒ පියවර නිවැරදියි කියලා (යටි හිතෙන් ) මම පූර්ව නිගමනයකට ඇවිත් තිබුන නිසා තමා මට වැරැද්ද අහු නොවුනෙ. කාලෙකට පස්සෙ කරද්දි අලුත් විදියට හිතන නිසා මට වැරැද්ද තේරුම් ගන්න පුළුවන් වුනා. (රෑට නැති නුවණ උදේට පහල වෙනවා කියන්නෙ ඕකට තමා.)
ඉගෙනගත්ත පාඩම තමා හැම වෙලේම මට වැරදෙන්න තියන ඉඩකඩ වැඩියි කියලා හිතන්න අවශ්‍ය බව.
නදීපගේ සිතුවිලි 
