තාවිජාඩි සහ මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලය

තා.වි.ජා.ඩි. කියන්නෙ මොකක්ද කියලා දන්නවද? තාක්ෂණ විද්‍යා ජාතික ඩිප්ලෝමාව කියන්නෙ මොකක්ද කියලා අහලා නැතත්, National Diploma in Technology හෙවත් එන්.ඩී.ටී. ගැන නම් අහපු නැති කෙනෙක් නැතුව ඇති. එන්.ඩී.ටී පිරිනමන්නෙ මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලය යටතෙ තියන තාක්ෂණ ආයතනය (Institue of Technology University of Moratwa) මඟින්.

1893 දී මරදානේ ආරම්භ වූ රජයේ තාක්ෂණ පාසල (Government Technical School) 1906 දී ලංකා තාක්ෂණික විද්‍යාලය (Ceylon Technical College) බවට පත් වුනා. 1940 දශකයේදී එහි ඇරඹි කණිෂ්ඨ තාක්ෂණ නිලධාරී (Junior Technical Officer) පාඨමාලාව 1960 දී කටුබැද්ද ප්‍රායෝගික තාක්ෂණ ආයතනය (Institute of Practical Technology) ලෙසින් ඇරඹි නව ස්ථානයකට ගෙන ආවේ තාක්ෂණ නිලධාරීන් පූර්ණ කාලීනව පුහුණු කිරීමටයි.  රජය විසින් ඉංජිනේරු වෘත්තියේ පුළුල්කිරීම සඳහා 1966 දී කටුබැද්දේම ලංකා තාක්ෂණ විද්‍යාලය (Ceylon College of Technology) පිහිටවු අතර, උපාධියකට සමාන තාක්ෂණ ඩිප්ලෝමා පාඨමාලා ඇරඹුනා. 1967 දී ප්‍රායෝගික තාක්ෂණ ආයතනය එම තාක්ෂණ විද්‍යාලයට අනුබද්ධ කළ අතර කණිෂ්ඨ තාක්ෂණ නිලධාරී පාඨමාලාව ප්‍රතිනිර්මාණය කර එය තාක්ෂණ නිලධාරීන්ගේ පාඨමාලාව ලෙස නම් කළා. 1972 දී කටුබැද්ද ලංකා තාක්ෂණ විද්‍යාලය විශ්ව විද්‍යාලයක් බවට පත්වූ අතර, තාක්ෂණ ඩිප්ලෝමා පාඨමාලාව ඉංජිනේරු විද්‍යාවේදී උපාධි පාඨමාලාව බවටත්, තාක්ෂණ නිලධාරීන්ගේ පාඨමාලාව තාවිජාඩි ලෙසටත් නම් කළා.

වසර ගණනාවක් ඉංජිනේරු උපාධි සහ තාවිජාඩි පාඨමාලා දෙකම සමාන්තර ලෙස මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ පැවැත්වුනා. සිසු දෙපිරිස අතර විශ්ව විද්‍යාලය තුල හෝ රැකියා වෙළඳපොලේදී සැලකිය යුතු තරඟයක් තිබුනේ නෑ. මේ වාතාවරණයේ වෙනසක් ඇති වූයේ 1992-93 දීයි. ඒ 1987-89 කාලය තුල (ජවිපෙ හිතවාදී) ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරයේ බල කණුවක්ව තිබූ ඉංජිනේරු පීඨ ශිෂ්‍ය සංගමය දේශපාලනයේ යෙදීමෙන් බැට කා තිබූ බැවින්, කිසිම දේශපාලන පක්ෂයකට සහය නොදැක්වීමට තීරණය කිරීමත් සමඟයි. මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලය තුල තම බලය තහවුරු කිරීමේ අදිටනින් ජවිපෙ බළල් අතක් වන අ.වි.ශි.බ.ම. හෙවත් අන්තරය ඉන් පසුව තාවිජාඩි පාඨමාලාවට තම සහය දැක්වීමට පටන් ගත්තා.

තාවිජාඩි ශිෂ්‍ය සංගමය සහ අන්තරය අතර ඇති සබඳතාවය නිසා, එම සංගමයෙන් සංවිධානය කළ විවිධ ඉසවු වලට වෙනත් විශ්ව විද්‍යාලවල සිසුන් පැමිණි අවස්ථාද තිබුනා. ඉංජිනේරු පීඨ සිසුන් සමඟ ඇතිවූ ගැටුම් වලදීද වෙනත් විශ්ව විද්‍යාලවල සිසුන් තාවිජාඩි සිසුන් සමඟ එක්වූ බව වාර්තා වී තිබුනා.

මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ ඇති සීමිත ඉඩකඩ තුල මේ පාඨමාලා දෙකම පුළුල් කිරීමේ අපහසුතාවයක් ඇති බව අමුතුවෙන් නොකිව යුතුයි. මේ හා සම්බන්ධ පසුබිම් කාරණා සහ විවිධ ආසන්න හේතු නිසා 1998 දී මේ දෙපාර්ශවය අතර ගැටුමක් ඇති වුනා. එහි ප්‍රතිඵලය ලෙස වසරකට ආසන්න කාලයක් විශ්ව විද්‍යාලය වසා තැබුනා. මේ අවස්ථාවේදී තාවිජාඩි ශිෂ්‍ය සංගමය විශ්ව විද්‍යාලයේ බලධාරීන් සමඟ ගිවිසුමකට එළඹුනා.

මේ ගිවිසුමට අනුව, තාවිජාඩි පාඨමාලාව මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලය යටතේ ඇති තාක්ෂණ ආයතනය (ITUM) යටතට ගැනෙන අතර එම ආයතනය මොරටුව විශ්ව විද්‍යාල පරිශ්‍රයෙන් පරිබාහිරව පිහිටුවීමට කටයුතු කරනවා. එම බාහිර ස්ථානයේ පහසුකම් ස්ථාපිත කෙරෙන තෙක් තාවිජාඩි පාඨමාලා මොරටුව විශ්ව විද්‍යාල පරිශ්‍රය තුල පවත්වාගෙන යාමට අවසර ලැබෙනවා. එතෙක් බඳවාගන්නා ප්‍රමාණය වැඩි කිරීමට හෝ විෂය නිර්දේශ යාවත්කාලීන කිරීමට අවසර ලැබෙන්නේ නෑ. එමෙන්ම තාවිජාඩි ඩිප්ලෝමා සහතිකයේ අන්තර්ගතය ආදියද එම ගිවිසුමේ අඩංගු කරුණු අතර ඇතුලත්.

තාවිජාඩි සිසුන් මේ ගිවිසුම ගැන දැනුවත්ද යන්න ප්‍රශ්නයක්. එමෙන්ම හැකි ඉක්මනින් උපාධිය අවසන්කොට රැකියා සොයාගැනීමට සිතමින් පොතටම කාලය යොදවන මොරටුව ඉංජිනේරු සිසුන් මේ ගිවිසුම ගැන දන්නවාදෝ සැකයි. ගිවිසුමට එකඟව අත්සන් කිරීමෙන් අනතුරුව කුමන හෝ යටි අරමුණු නිසාවෙන් එම ගිවිසුමේ අඩංගු කරුණු ප්‍රතික්ෂේප කරන තාවිජාඩි ශිෂ්‍ය සංගමය එය කාලයේ වැලිතලාවෙන් යට වීමට කැමැත්තෙන් සිටිනවා විය හැකියි.

ගිවිසුමේ ප්‍රකාර, විශ්ව විද්‍යාලයෙන් පිටත ස්ථානයක මොරටුව විශ්ව විශ්ව විද්‍යාලයේ තාක්ෂණ ආයතනය පිහිටුවීමට සැලසුම් තිබුනා. එවකට අක්‍රියව පැවති, වර්තමානයේ වෘත්තීය තාක්ෂණ විශ්ව විද්‍යාලය පිහිටුවා ඇති රත්මලානේ ජාතික තාක්ෂණ අධ්‍යාපන ආයතනය (National Institute of Technical Education – NITESL) තාවිජාඩි පාඨමාලාව පිහිටුවීමට සුදුසු ස්ථානයක් බවට යෝජනා වුනා. විවිධ දේශපාලන බලවේග නිසා එම යෝජනාව යටපත් වූ බවට ආරංචි වුනා. පිළියන්දල මඩපාත ප්‍රදේශයේ ඉඩමක නව ගොඩනැගිලි ඉදිකර තාවිජාඩි පාඨමාලාව ඒ වෙත ගෙනයාමට සැලසුම් තිබුනද, ඉඩම් අත්පත් කරගැනීමේ ප්‍රශ්න නිසා එයද යටපත් වුනා.

මීට වසර තුනකට පමණ පෙර හෝමාගම, දියගම (වර්තමාන මහින්ද රාජපක්ෂ ක්‍රීඩාංගනය ඉදිරිපිට) භූමි භාගයක් මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ තාක්ෂණ ආයතනය වෙත ලබා දුන්නා. එය වටකර වැටක්ද ඉදිකර ඇති නමුත්, මේ වනතෙක් එහි කිසිදු ඉදිකිරීමක් සිදුවී නෑ. ඊට හේතුව ආණ්ඩුවට ප්‍රතිපාදන නොමැති වීමද, එසේත් නැතහොත් වෙනත් කාරණයක්ද යන්න ප්‍රශ්නාර්ථයක්. තාවිජාඩි පාඨමාලාව මොරටු සරසවි බිමෙන් ඉවත් කිරීමට තීරණය කර වසර දහයකටත් වැඩි කාලයක් ගත වුනත්, එම තීරණ ක්‍රියාත්මක නොවීම පිටිපස අදිසි හස්තයක් ඇතිදැයි සිතෙනවා.

තාවිජාඩි පාඨමාලාව මොරටුව සරසවි බිමෙන් ඉවත් කිරීම තාවිජාඩි සිසුන්ට කෙසේ වෙතත් අන්තරයට නම් අවාසි සහගතයි. මොරටුව සරසවි බිමෙන් තම මුදුන් මුල උගුල්ලා දැමීමට අකමැති අන්තරය ඊට විරෝධය පාන්නේ විවිධ ක්‍රම වලින්.

තාවිජාඩි පාඨමාලාව මොරටුව සරසවි පරිශ්‍රයෙන් පිටතට ගෙනයාමට උත්සාහ කළ සෑම අවස්ථාවකම කුමන හෝ අඩුපාඩුවක් පෙන්වාදෙමින්, එය කල් දැමීමට තාවිජාඩි ශිෂ්‍ය සංගමය උත්සාහ ගෙන ඇත්තේ හිඟන්නාගේ තුවාලය විලසිනුයි. එම පාඨමාලාව සලසුම් කළ පරිදි නිසි කාලයට විශ්ව විද්‍යාලයෙන් පිටතට ගෙනයාමට නොහැකි වූ නිසා මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ තුන්වන පීඨය ලෙස ඇරඹි තොරතුරු තාක්ෂණ පීඨයේ පාඨමාලා මුල් වසර තුන තුල බොරැල්ලේ කුලියට ගත් ගොඩනැගිල්ලක පවත්වන්නට සිදු වුනා.

මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ ඉංජිනේරු සිසුන් සහ තාවිජාඩි සිසුන් අතර ගැටුම් ඇති වීමට හේතුව ලෙස ඇතැමුන් පෙන්වා දෙන්නේ රැකියා වෙළඳපොළේ ඇති තරඟයයි. එය සත්‍ය නම් මොරටු ඉංජිනේරු සිසුන් තාවිජාඩි සිසුන් සමඟ ගැටීමට පෙර පේරාදෙණිය සහ රුහුණ ඉංජිනේරු සිසුන් සමඟ මුලින්ම ගැටිය යුතුයි. ඊට පසු ජාතික ඉංජිනේරු විද්‍යා ඩිප්ලෝමා සහ  ජාතික උසස් ඉංජිනේරු ඩිප්ලෝමා සිසුන් සමඟ ගැටිය යුතුයි. එමෙන්ම තාක්ෂණ විද්‍යාල සහ කාර්මික විද්‍යාල සිසුන් සමඟද රැකියා තරඟයක් ඇති නිසා ඔවුන් සමඟද ගැටීම වැලැක්විය නොහැකියි.

ඇත්ත තත්ත්වය නම්, මෙරට ඇති සීමිත රැකියා අවස්ථා සඳහා සුළු තරඟයක් තිබුනද, ඉංජිනේරු උපාධිධාරීන්ට මෙන්ම ඩිප්ලෝමාධාරීන්ටද මෙරට නොමැතිනම් විදේශ රැකියා හෝ සොයාගැනීමේ දැඩි අපහසුතාවයක් නොමැති බවයි. විශ්ව විද්‍යාලය තුල වෙනත් පාඨමාලාවක සිසුන් සමඟ ගැටීමෙන් හෝ ඔවුන්ව විශ්ව විද්‍යාල භූමියෙන් පිටමං කිරීමෙන් රැකියා වෙළඳපොළේ තමන්ට වාසියක් වෙතැයි සිතනවා නම් එය විහිළුවක්.

තවත් මතයක් වනුයේ ඉංජිනේරු ඩිප්ලෝමා සිසුන් ලංකා ඉංජිනේරු ආයතනයේ වැනි විභාග සමත්ව උපාධි සුදුසුකම් ලබාගන්නවාට විශ්ව විද්‍යාල උපාධිධාරීන් අකමැති සහ ඊර්ෂ්‍යා බවයි. පෞද්ගලිකව එබඳු අය සිටිය හැකි වුවත්, පොදුවේ එම මතය පිළිගත නොහැක්කේ මෙරට ඉංජිනේරු ඩිප්ලෝමාධාරීන් අතරින්, උක්ත විභාග සමත්වන්නේ සාපේක්ෂව සුළු පිරිසක් නිසයි. ඔවුන්ගේ හැකියාව නිසා ඉහල සුදුසුකම් ලබාගැනීමට අකමැතිවීම හෝ ඊර්ෂ්‍යා කිරීමනම් මෝඩ ක්‍රියාවක්.

‘අපිත් මොරටුව කැම්පස් එකේ. ඉංජොයි අපියි අතරෙ වැඩි වෙනසක් නෑ. අපි කන්නෙ බොන්නෙ එක කැන්ටිමෙන්. පාඩම් කරන්නෙ එක ලයිබ්‍රරියෙ. ඉන්නෙ එක හොස්ටල් එකේ. පාවිච්චි කරන්නෙ එක දේශන ශාලා; එක ලැබ්. ඒ නිසා අපිත් ඉංජිනේරුවො වගේ තමා’ කියලා කියන තාවිජාඩි සිසුන් ඉන්නවද කියන්න නම් මම දන්නෙ නෑ. ඒත් තාවිජාඩි සිසුන්ගේ සහ ඉංජිනේරු සිසුන්ගේ දේශකවරු මෙන්ම විද්‍යාගාර පහසුකම්ද වෙනස් බවත්, එම පාඨමාලා අතර මූලික වෙනස විෂය නිර්දේශවල බවත් අමතක කරන්න හොඳ නෑ. ඒ නිසා ඉහත ප්‍රකාශයෙ වලංගු බව ගැන අමුතුවෙන් කියන්න අවශ්‍ය නෑ.

තාවිජාඩි පාඨමාලාව හා සම මට්ටමේ ගැනෙන ජාතික ඉංජිනේරු විද්‍යා ඩිප්ලෝමාව (National Diploma in Engineering Science – NDES) පාඨමාලාව සඳහා වසර හතරකුත්, ජාතික උසස් ඉංජිනේරු ඩිප්ලෝමාව (Higher National Diploma in Engineering – HNDE) යන පාඨමාලා සම්පූර්ණ කිරීමට වසර හතරක් බැගින් ගතවෙනවා සඳහා වසර තුනහමාරකුත් ගතවෙනවා. නමුත් තාවිජාඩි සඳහා යන්නේ වසර තුනක් පමණයි. එම පාඨමාලාව ‘මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලය’ ‘තුල’ පිහිටා තිබීම යන කාරණය මේ වෙනස පියැවීමට යොදාගන්නවාද යන්න සිතා බැලිය යුතුයි. තාවිජාඩි සිසුන් බාහිර ලෝකයට තමන් හඳුන්වා දෙන්නේ තමන් ‘මොරටු සරසවි සිසුන්’ ලෙස බවත්, වැඩිදුර විමසීමේදී පමණක් තමන් තාවිජාඩි සිසුන් බව පවසන බවත් මගේ අත්දැකීමයි.

තාවිජාඩි පාඨමාලාව මොරටුව සරසවි පරිශ්‍රයෙන් පිටතට නොයෑම හේතුවෙන් එම පාඨමාලාවටද සිදුව ඇත්තේ අනර්ථයක්. යුගයට ගැලපෙන පරිදි විෂය නිර්දේශ වෙනස් කළ නොහැකිවීම, වැඩි සිසුන් පිරිසක් බඳවාගත නොහැකිවීම ඒ අතර ප්‍රධානයි.

රටේ ප්‍රචලිත තාවිජාඩි පාඨමාලාව පවත්වන ස්ථානය වෙනස්වූ පලියට එහි ගුණාත්මක භාවය අඩුවේයැයි හෝ, රටේ පිළිගැනීම අඩුවේයැයි හෝ සිතීම මිථ්‍යාවක්. එය වෙනත් තැනක පැවැත්වූවද ඩිප්ලෝමාව පිරිනමන්නේ මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ තාක්ෂණ ආයතනය මඟින්. එහි පිළිගැනීමේ වෙනසක් වෙතැයි අපේක්ෂා කළ නොහැකියි.

හෝමාගම, දියගම පිහිටි මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ තාක්ෂණ ආයතනයට අයත් භූමියේ නව ගොඩනැඟිලි ඉදිකර, දේශන ශාලා, විද්‍යාගාර සහ වෙනත් පහසුකම් සපුරා තාවිජාඩි පාඨමාලාව ඒ වෙතට ගෙනයාමෙන් ඒ සිසුන්ටද නිදහසේ අධ්‍යයන කටයුතු වල යෙදිය හැකියි. එමෙන්ම එම පාඨමාලාවේ අභිවෘද්ධියට අවශ්‍ය නිසි පියවර ප්‍රමාද නොකර ගන්නටත් එය ඉවහල් වේවි.

එමෙන්ම මොරටුව සරසවි බිම තුල ඉංජිනේරු, වාස්තු විද්‍යා සහ තොරතුරු තාක්ෂණ පීඨද නිසි ලෙස පුළුල් කිරීමට හැකි වෙනු ඇති.

ප.ලි.

තාවිජාඩි පාඨමාලාව මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයෙන් භෞතිකව ඉවත් කළයුතු බව මිස, එම පාඨමාලාව අහෝසි කිරීම හෝ එය වෙනත් ආයතනයක් යටතට පත් කළයුතු බවක් මම අදහස් කරන්නේ නෑ. එය දිගටම මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලය යටතේ (තුල නොවේ) පැවතීම පාඨමාලාවට මෙන්ම විශ්ව විද්‍යාලයටද වාසිදායක බවයි මගේ මතය.

එමෙන්ම අපේ රටට ඉංජිනේරු ඩිප්ලෝමා පාඨමාලා අනවශ්‍යයි යන්න හෝ ඉංජිනේරු උපාධි පාඨමාලා අනවශ්‍යයි යන්න මොනම අයුරකින්වත් මම අදහස් කරන්නේ නෑ. රටේ කර්මාන්ත ක්ෂේත්‍රයට ඉංජිනේරු උපාධිධාරීන් මෙන්ම ඩිප්ලෝමාධාරීනුත් අත්‍යවශ්‍යයි. ඔවුනොවුන්ගෙන් ලැබෙන සේවා එකිනෙකට වෙනස් නිසා කර්මාන්ත ක්ෂේත්‍රයට ඒ දෙපාර්ශවයේම දායකත්වය නැතිව බෑ.

ඉහත සඳහන් කළේ මගේ පෞද්ගලික මතය මිස වෙනත් පාර්ශවයක මතයක් නොවන බව සලකන්න. දින වකවානු හෝ වෙනත් වැරදි ඇත්නම් කරුණාකර පෙන්වා දෙන්න.

අවුරුදු දහතුනේ උපාධි අපේක්ෂකයා

දහතුන් හැවිරිදි කොලින් කාල්සන් (Colin Carlson) ඇමරිකාවේ කනෙක්ටිකට් විශ්වවිද්‍යාලයේ (University of Connecticut) පරිසර විද්‍යාව  හා පරිණාමී ජීව විද්‍යාව (Ecology & Evolutionary biology) සහ පාරිසරික අධ්‍යයනය (Environmental studies) යන ද්විත්ව උපාධි (double major) හදාරන දෙවන වසරේ සිසුවෙක්. වයසින් අඩු බැවින් දකුණු අප්‍රිකාවේ ක්ෂේත්‍ර වැඩ කළයුතු  පාඨමාලාවක් හැදෑරීමට විශ්වවිද්‍යාලයේ පාලනාධිකාරිය ඔහුට ඉඩ නොදීම මාධ්‍යවල වාර්තා වුනා.

වයස අවුරුදු 2-3 සිටම කියවීමට හුරු වූ කොලින්, පාසලේ ශ්‍රේණි දෙකක්ම මඟහැර ඉහළ ශ්‍රේණියකට සමත් වී තිබෙනවා. වයස අවුරුදු 9 දී කනෙක්ටිකට් විශ්වද්‍යාලයේ මනෝවිද්‍යාව, ඉතිහාසය ආදී පාඨමාලා හැදෑරීම ආරම්භ කළ ඔහු ස්ටැන්ෆඩ් විශ්වවිද්‍යාලයේ (Stanford University) අන්තර්ජාල උසස් පාසැලෙන් (Online high school) උසස්පෙළ ඩිප්ලෝමාව (High school diploma) ලබාගන්නා විට වයස අවුරුදු 11 ක්. ඉන්පසු පූර්ණකාලීන සිසුවෙක් ලෙස කනෙක්ටිකට් විශ්වවිද්‍යාලයේ ලියාපදිංචිවූ කොලින් 3.9/4.0 ක ඉතා හොඳ ලකුණු සාමාන්‍යයක් (Grade point average) රඳවාගෙන තිබෙනවා.

කොලින් මූලික උපාධිය සම්පූර්ණකිරීමෙන් අනතුරුව, වයස අවුරුදු 22 වනවිට පරිසර විද්‍යාව හා පරිණාමී ජීව විද්‍යාවෙන් ආචාර්ය උපාධියක්ද, පාරිසරික නීති (Environmental law) උපාධියක්ද ලබාගැනීමට බලාපොරොත්තු වන්නේ සංරක්ෂණ විද්‍යාව (Conservation science) තම වෘත්තිය කරගැනීමේ අරමුණින්.

කැස්බෑ විශේෂයක (common snapping turtle) හැසිරීම සම්බන්ධයෙන් කොලින් මේ වනවිටත් පර්යේෂණ ලිපියක් පළකර තිබෙනවා.

වයස අවුරුදු දහතුනේ දරුවෙක් වුවද කොලින් විශිෂ්ඨ සිසුවෙක් පමණක් නොව තමන්ගේ වෘත්තිය පිළිබඳව පැහැදිලි දැක්මක් ඇත්තෙක් වීම ගැන ඔහුගේ විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරු මවිතය පළ කරනවා. ඉහළ බුද්ධිමය හැකියාව සහ ආත්ම විශ්වාසය කොලින්ගේ වයසට අනුව අසාමාන්‍ය බව ඔවුන් පවසනවා.

විශ්වවිද්‍යාලයෙන් පාඨමාලාව හැදෑරීමට නොදීම නිසා තමන්ගේ කාලය අපතේ යනබව කොලින් පවසනවා. අවුරුදු හතරෙන් උපාධි දෙකම සම්පූර්ණ කිරීමේ සැලසුමට මේ නිසා බාධාවී ඇතැයි ඔහු පවසනවා. කොලින් සහ ඔහුගේ මව විශ්වවිද්‍යාලයේ තීරණයට විරුද්ධව පැමිණිල්ලක් ගොනුකර තිබෙන අතර විශ්වවිද්‍යාල පාලනාධිකාරියෙන් පවසන්නේ වෙනත් ස්ථානයකට යාමේදී සිසුන්ගේ ආරක්ෂාවට ප්‍රමුඛස්ථානය දියයුතු බවයි. කොලින්ගේ මව ඇයගේ වියදමින් ඔහුගේ ආරක්ෂාව සඳහා දකුණු අප්‍රිකාවට පැමිණීමට සූදානම්වුවත් පාලනාධිකාරිය කොලින් හට පාඨමාලාවට ලියාපදිංචිවීමට ඉඩ දී නෑ.

කෙසේ වෙතත් ඇමරිකාවේ ජාතික විද්‍යා පදනමේ (National Science Foundation) අනුග්‍රහයෙන් දකුණු අප්‍රිකාව බලායන පර්යේෂණ කණ්ඩායමකට ඇතුලත්වීමට කොලින් සමත්වෙලා. එම පර්යේෂණ ගමන සහ සම්මන්ත්‍රණයක් කළහොත් ඔහුට ලියාපදිංචිවීමට නොදුන් පාඨමාලාවේ අවශ්‍යතා සම්පූර්ණවන බවට විශ්වවිද්‍යාලයෙන් සහතික වියහැකිනම් සෑහීමට පත්වෙන බව කොලින් හා ඔහුගේ මව පවසනවා. තමන් පාලනාධිකාරිය සමඟ ගැටුම් ඇතිකරගැනීමට අකමැති නමුත් ඒ හැර විකල්පයක් නැති බවයි කොලින් පවසන්නේ. බාධක හමුවේ පසුබැසීමට අකමැති බව කොලින් පවසනවා.

කොලින් ගැන විස්තර කියවන්න මෙතනින්.

http://hydrodictyon.eeb.uconn.edu/eebedia/index.php/Colin_Carlson

ලංකාවෙ විශ්වවිද්‍යාලවලට ඇතුල් වෙන්න අවම වයස 18 වෙන්න ඕනෙ මම දන්න විදියට නම්. බාහිර උපාධි වලටනම් වයස 17 සම්පූර්ණ කරලා තියෙන්නෙ ඕනෙ. අපේ රටේ සා.පෙ., උ.පෙ. කරලා විශ්වවිද්‍යාලවලට යන්නෙ වෙන රටවල අය උපාධිය ඉවරකරලා එලියට බහින වයසෙදියි. කාට කියන්නද?

ආශ්‍රිත ලිපි.

http://news.yahoo.com/s/ap/20100325/ap_on_re_us/us_prodigy_study_abroad